Warning: Declaration of YOOtheme\Theme\Wordpress\MenuWalker::walk($elements, $max_depth) should be compatible with Walker::walk($elements, $max_depth, ...$args) in /wp-content/themes/yootheme/vendor/yootheme/theme/platforms/wordpress/src/Wordpress/MenuWalker.php on line 112
The Ultra theme is Themify's flagship theme. It's a WordPress designed to give you more control on the design of your theme. Built to work seamlessly with our drag & drop Builder plugin, it gives you the ability to customize the look and feel of your content.
  • Strona główna

Kategoria: Kadry i płace

Optymalizacja form zatrudnienia pracownika

Znalezione obrazy dla zapytania umowa o pracę

Jeżeli w prowadzonej firmie chcemy zatrudnić pracowników musimy zastanowić się nad wyborem najkorzystniejszej formy zatrudnienia, która będzie dostosowana do charakteru stanowiska, wykonywanej pracy oraz specyfiki naszej firmy. Każda forma zatrudnienia niesie ze sobą jakieś ryzyko oraz obowiązki jakie będziemy musieli spełnić związku z tym zdarzenie. Każda umowa obarczona jest kosztami.

Istnieje kilka form zatrudnienia pracowników.

Umowa o pracę
Umowa o pracę jest jedną z najbardziej popularnych form zatrudnienia. Uregulowana została w przepisach Kodeksu Pracy. Umowa o pracę gwarantuje pracownikowi ustawowe świadczenia, takie jak uprawnienia związane z rodzicielstwem, prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego czy świadczeń chorobowych. Jeżeli chodzi o obowiązki pracodawcy, to najważniejszych należy zobowiązanie się w umowie do zatrudnienia pracownika oraz do wypłacania mu określonego wynagrodzenia za pracę. Wynagrodzenie powinno odpowiadać stanowisku i obowiązkom pracownika w zakładzie pracy.
Istotne jest również, że w przypadku tej formy zatrudnienia obowiązuje minimalne wynagrodzenie, dodatkowe wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, przestrzeganie norm czasu pracy oraz praw związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy.
W przypadku umów o pracę, kosztem uzyskania przychodu firmy są zarówno wynagrodzenie brutto, jak i składki ZUS obciążające pracodawcę. Jak powszechnie wiadomo, przy umowach o pracę składki ZUS są potrącane z wynagrodzenia pracownika, jak również z kieszeni przedsiębiorcy.

Umowę o pracę można podzielić na trzy różne typy:
• Umowa na okres próbny
• Umowa na czas określony (w tym umowa na zastępstwo)
• Umowa na czas nieokreślony

Umowa zlecenie
Umowa zlecenie jest umową cywilnoprawną uregulowaną przepisami Kodeksu Cywilnego. Zobowiązuje ona zleceniobiorcę do wykonania określonej czynności prawnej dla zleceniodawcy, jednak nie ma obowiązku wykonania zlecenia w ściśle określonym miejscu ani czasie. Dodatkowo umowa zlecenie charakteryzuje się brakiem stosunku podporządkowania oraz trwałego związania stron, tak jak to jest przy umowach o pracę. Przy tej formie zatrudnienia zleceniobiorca ma znacznie mniej praw i przywilejów – brak płatnych urlopów, zwolnień chorobowych, brak również szczególnej ochrony kobiet w ciąży oraz osób w wieku przedemerytalnym przed zwolnieniem.
Do końca 2016 roku wynagrodzenie za pracę w ramach umowy zlecenia mogło być ustalone na dowolnym poziomie, bowiem zleceniodawca nie był zobowiązany do za-gwarantowania zleceniobiorcy minimalnego wynagrodzenia za pracę. Zmiany w minimalnym wynagrodzeniu na podstawie umowy zlecenia zostały wprowadzone od 1 stycznia 2017r. Została wprowadzona minimalna stawka godzinowa, która wynosi 13 zł brutto. W 2018 roku stawka ta będzie wynosiła 13,70 zł za godz. brutto.
Warto podkreślić, iż ta forma zatrudnienia może generować znacznie mniejsze obciążenia zarówno z tytułu składek ZUS jak i podatku dochodowego niż umowa o pracę.
Osoba, która wykonuje umowę zlecenie, które jest jej jedynym źródłem dochodu obowiązkowo ma potrącaną składkę na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i wypadkowe. Ubezpieczenie chorobowe jest dobrowolne.
Jednak w trzech sytuacjach istnieje możliwość uniknięciu opłacania składek ZUS:
• Zbieg kilku umów zleceń. Obowiązkowe składki będą płacone od umów zlecenia do momentu, aż całkowity przychód z tych umów w danym miesiącu nie przekroczy kwoty równej minimalnemu wynagrodzeniu za pracę. Po przekroczeniu tej kwoty z każdej kolejnej umowy obowiązkowo potrącana będzie tylko składka zdrowotna.
• Umowa zlecenie a etat. W przypadku zatrudnienia osoby, która pracuję w innej firmie na etacie z której otrzymuję minimalne wynagrodzenie odprowadzana jest tylko składka zdrowotna.
• Umowa zlecenie z uczniem lub studentem. Uczniowie oraz studenci, którzy nie ukończyli 26 roku życia, którzy wykonują pracę na podstawie umowy zlecenia, nie podlegają składkom ZUS.

Umowa o dzieło
Umowa o dzieło obok umowy zlecenie jest najczęściej spotykaną formą zatrudnienia. W odróżnieniu od umowy o pracę, czy umowy zlecenia, które są umowami starannego wykonania, w umowie o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się osiągnąć trwały rezultat wskazany w treści umowy. Oznacza to, że osoba podejmująca pracę na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenie nie jest odpowiedzialna za ostateczny efekt swojej pracy, powinna wykonać pracę starannie, ale niekoniecznie musi wykonać ją do końca natomiast przy umowie o dzieło liczy się końcowy efekt, od którego zależy wypłata wynagrodzenia.
To co czyni umowę o dzieło bardziej atrakcyjną od umowy zlecenia oraz od umowy o pracę dla pracodawców to z pewnością brak obowiązku opłacania składek ZUS. Powoduje to jednak, że w ostatnich latach jest ona bardzo intensywnie i skrupulatnie kontrolowana przez ZUS. Jeśli chodzi natomiast o kwestie podatkowe, to podobnie jak w przypadku umowy zlecenia tak i w umowie o dzieło istnieje możliwość zastosowania 20% lub 50% kosztów uzyskania przychodów.

Z umową o dzieło tak samo jak z umową zlecenia nie wiążą się żadne świadczenia zagwarantowane ustawowo.

 

Tagi: , ,

Umowa na czas określony-nowe zasady

Podobny obraz

Od lutego 2016 roku zaczęły obowiązywać nowe przepisy w Kodeksie pracy, które zmieniły dotychczasowe zasady zawierania umów na czas określony. W przepisach, które obowiązywały do dnia 21 lutego 2016 roku obowiązywał tylko jeden limit umów na czas określony, był to limit ilościowy, który pozwalał na zawarcie dwóch umów na czas określony. Kodeks pracy nie przewidywał natomiast żadnego limitu długości trwania tych umów. Jeżeli strona zawierała trzecią umowę na czas określony umowa ta z mocy prawa przekształcała się w umowę na czas nieokreślony
Od dnia 22 lutego 2016 stosuje się nowe przepisy które określają dwa limity umów na czas określony: limit ilościowy oraz czasowy. Zasadniczym zmianom uległy także zasady ustalania okresu wypowiedzenia dla umów terminowych.

Limit ilościowy

Nowe przepisy w Kodeksie Pracy głoszą, że strony mogą zawrzeć nie dwie, a trzy umowy na czas określony. Przekształceniu z mocy prawa ulegnie dopiero czwarta w kolejności umowa pomiędzy stronami. Aneks zawierający przedłużenie umowy jest uważany za zawarcie kolejnej umowy. Dłuższa przerwa między umowami na czas określony nie anuluje limitu umów, zatem do limitu wlicza się wszystkie umowy na czas określony zawarte między stronami bez względu na przerwy w zatrudnieniu.

Limit czasowy

W świetle przepisów obowiązujących od 22 lutego 2016 roku pracodawca może zawrzeć z pracownikiem umowę na czas określony nie dłuższą niż na okres 33 miesięcy, jednocześnie maksymalnie może zawrzeć 3 umowy na czas określony (które łącznie nie mogą trwać dłużej niż 33 miesiące).
Przekroczenie ograniczenia ilościowego lub czasowego skutkuje zawarciem umowy na czas nieokreślony odpowiednio od dnia następującego po upływie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony. Nowe przepisy będą stosowane nie tylko do umów o pracę na czas określony zawartych od tego dnia, ale także do umów na czas określony zawartych przed 22.02.2016 r. Nowe regulacje nie przewidują łagodniejszego sposobu liczenia limitu ilościowego, czyli będą się do niego wliczać wszystkie umowy terminowe zawierane pomiędzy stronami stosunku pracy, bez względu na przerwy pomiędzy kolejnymi umowami.

Przepisy przejściowe

Zgodnie z przepisami przejściowymi ustawy nowelizującej Kodeks pracy (art. 14 ust. 4) do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu 22.02.2016 r. stosowany będzie art. 25 KP.
33 miesiące terminowego zatrudnienia należy liczyć dopiero od dnia wejścia w życie nowelizacji przepisów czyli od dnia 22 lutego 2016 r. W efekcie wszyscy pracownicy zatrudnieni w tym dniu na czas określony mogą pracować na podstawie takich umów jeszcze przez 33 miesiące, czyli (w przypadku ciągłości) do 21 listopada 2018 r., niezależnie od tego, czy i jak długo pracowali na czas określony przed zmianą przepisów.

W przypadku gdy obecnie zawarta umowa o pracę ma okres trwania dłuższy niż do 21 listopada 2018 r., po tym okresie umowa ta przekształci się w umowę bezterminową. Pracodawca nie ma obowiązku skrócenia umowy na czas określony do 33 miesięcy. Należy pamiętać, że umowę można skrócić jedynie na podstawie porozumienia stron. Pracodawca nie ma możliwości jednostronnie skrócić umowy w formie wypowiedzenia warunków pracy oraz płacy.
Jeżeli umowa ta trwałaby dłużej to 22 listopada 2018 r. przekształci się w umowę bezterminową.

W przypadku limitu ilościowego umowa na czas określony trwająca od 22 lutego 2016 r. może być pierwszą tego typu umową zawartą między stronami lub drugą umową na czas określony wiążącą te strony, w przypadku gdy:
• pracownik ma drugą umowę na czas określony, bezpośrednio po pierwszej lub z przerwą między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy nieprzekraczającej jednego miesiąca – umowa trwająca 22 lutego 2016 r. będzie drugą umową na czas określony w rozumieniu nowych przepisów,
• pracownik ma jedną umowę – jako pierwsza umowa na czas określony daje pracodawcy możliwość zawarcia jeszcze 2 umów terminowych, z uwzględnieniem limitu czasowego obejmującego 33 miesiące zatrudnienia na czas określony, liczonego od 22 lutego br.

Limitu czasowego i ilościowego nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony:
• w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
• w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
• w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
• w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie.

Minimalne wynagrodzenie za pracę w 2018 r.

Podobny obraz

Płaca minimalna to wyznaczone najniższe wynagrodzenie, jakie pracodawca musi wypłacić każdemu pracownikowi zatrudnionemu w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy niezależnie posiadanych kwalifikacji, składników wynagrodzenia, systemu oraz rozkładu czasu pracy stosowanych u danego pracodawcy, jak również szczególnych właściwości i warunków pracy.
W czerwcu rząd zaproponował podwyższenie minimalnego wynagrodzenia w 2018 r. do 2080 zł – czyli o 80 zł, a minimalnej stawki godzinowej z 13 do 13,50 zł. Ostatecznie pod koniec lipca br. rząd przyjął nowe rozporządzenie resortu pracy w którym ustalono, że najniższa krajowa w 2018 roku wyniesie 2100 zł brutto, czyli ok. 1530 zł do ręki (netto). To o ponad 70 zł więcej niż przed rokiem. Tym samym minimalne wynagrodzenie pójdzie w górę o 5% i będzie stanowiło 47,3 % prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na 2018 r.
Minimalna stawka za godzinę pracy w 2018 roku
Wraz z podniesieniem minimalnego wynagrodzenia za pracę wzrośnie także minimalna stawka godzinowa dla umów cywilnoprawnych (umowa zlecenie). Rząd przyjął, że minimalna stawka godzinowa w 2018 roku wyniesie 13,7 zł brutto.
Minimalna stawka godzinowa obejmuje nie tylko osoby zatrudnione na umowach zlecenia, ale też samo zatrudnionych, którzy jednoosobowo świadczą usługi dla firm. Przepisy precyzują, kiedy takie rozwiązanie ma być stosowane, dopuszcza się tez pewnych odstępstw.

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 12 września 2017 r.
w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2018 r.

Na podstawie art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2017 r. poz. 847) zarządza się, co następuje:
§ 1. Od dnia 1 stycznia 2018 r. ustala się minimalne wynagrodzenie za pracę w wysokości 2100 zł.
§ 2. Od dnia 1 stycznia 2018 r. ustala się minimalną stawkę godzinową w wysokości 13,70 zł.
§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.
Prezes Rady Ministrów: B. Szydło

Wynagrodzenie poniżej płacy minimalnej jest naruszeniem praw pracowniczych. Wraz ze wzrostem płacy minimalnej rosną także inne świadczenia, takie jak odprawa przy zwolnieniu grupowym, wynosząca maksymalnie piętnastokrotność płacy minimalnej, dodatek za pracę w porze nocnej, wynagrodzenie za czas przestoju czy podstawa wymiaru zasiłku chorobowego i macierzyńskiego.

Mały podatnik – czyli podatnik spełniający warunek co do niewielkiego stosunkowo obrotu rocznego ma dodatkowe uprawnienia. Może skorzystać z kasowej metody rozliczenia VAT. Polega ona w zasadzie na odprowadzaniu VAT po uzyskaniu zapłaty od kontrahenta, oraz na odliczaniu VAT od zakupów po dokonaniu faktycznej za nie zapłaty.

Ustawa nie odnosi się bezpośrednio do przypadku, w którym mały podatnik prowadziłby zarazem usługi agencyjne oraz klasyczną dostawę towarów czy świadczenie innych usług. Jest prawdopodobne, że dla obu tych rodzajów działalności obroty liczy się oddzielnie.

Tagi: , , ,

Czytaj dalej

Wszystko o spółce jawnej

Spółka jawna stanowi najprostszą i najbardziej przystępną formę prowadzenia działalności gospodarczej spośród tych, które są uregulowane w kodeksie spółek handlowych. Osobowa spółka prowadząca przedsiębiorstwo pod własną firmą i niebędąca inną spółką handlową. Nie posiada osobowości prawnej. Posiada swój majątek, który stanowią wkłady wniesione do spółki oraz mienie nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Tagi: , , ,

Czytaj dalej

Każdy przedsiębiorca na początku swojej działalności musi zadać sobie pytanie jak chce zarządzać księgowością swojej firmy. Można oczywiście samemu prowadzić księgowość a w trochę większych podmiotach często sensowne jest zatrudnienie księgowej na miejscu. Jednak prowadzenie księgowości przez zewnętrzne biuro rachunkowe ma co najmniej kilka zalet, które postaramy się państwu pokazać.

Tagi:

Czytaj dalej